Hoi ptries,
Sorry voor de late reactie. Mailen vind ik prima hoor, fijn juist. Dan denk ik er ook beter aan
Mag ik vragen hoe oud je bent? Ik dacht in eerste instantie dat je een stuk ouder zou zijn dan ik, door je berichten, maar nu je vertelt dat je nog thuis woont en bezig was met een traineeship denk ik dat het wel meevalt hehe
Lijkt me wel heel heftig om zo aan huis gekluisterd te zijn en zo afhankelijk te zijn van anderen. Dat moet ook iets doen met je stemming. Hoop dat het de komende tijd beter gaat en dat je vaker een rondje kunt lopen en gewoon lekker even naar buiten kunt. Fijn ook dat je familie zo begripvol is, wat dat betreft fijn dat je nog thuis woont, zodat er altijd iemand in je omgeving is. Ik snap ook wel wat je bedoelt. Als je echt ziek bent, ben je bijvoorbeeld bleek, je moet spugen, hebt koorts oid, dat zie je aan iemand. Dit zie je niet en dan vergeten mensen al gauw dat er iets aan de hand is. Stom eigenlijk, want jij kunt het natuurlijk totaal niet vergeten. En een chille vakantie is het al helemaal niet, dat is het misschien voor een week, maar ik begrijp heel goed dat het niet zo relaxed is als anderen zien. Het is juist heel zwaar.
Ja, ik ben nu bezig met exposure, je begint met plaatjes, dan filmpjes, dan een echte muis van veraf etc. Het ging alleen zo goed dat ik al bij de 4e sessie een muis heb vast gehad en ik vond hem niet eens zo eng. Ik raakte daar helemaal niet in paniek en kon gewoon met hem spelen, zoals ik dat ook met een hamster zou doen. Gek eigenlijk. Ik merk dat ik sinds die sessie ook minder bang ben voor muizen in het algemeen, heb bijvoorbeeld een muizenknuffel gekocht van de ikea en ga nu wekelijks kijken bij de dierenwinkel. Ik begin ze al schattig te vinden. Het moeilijke is alleen dat ik in het dagelijks leven wel nog hartstikke bang ben. Gisteravond dacht ik iets te horen, het klonk als gekras, toen werd ik zo bang dat ik naar boven ben gevlucht. De rest van de week ben ik alleen thuis, omdat mijn huisgenoten weg zijn, dus dat vind ik dan heel moeilijk. Vandaag wel voor het eerst in mijn leven zelf gif neergezet, normaal moeten anderen dat doen, omdat ik dat al heel moeilijk vind (dan word ik er te veel mee geconfronteerd). Waarschijnlijk zit er helemaal niets, het is mooi weer, maar toch ben ik er dan zo mee bezig dat ik weer niet kan slapen en aan niets anders kan denken. Heel vermoeiend.
Gelukkig heb ik er buiten minder last van, al durf ik 's avonds niets langs vuilnisbakken te lopen, dan moet ik echt even met een boogje daarom heen lopen. Ook op andere momenten merk ik dat wel. Maar goed, ik moet even bedenken hoe ik deze week doorkom, nu ik dus echt alleen ben. Ik kan wel 's avonds iets gaan doen, maar dan kom ik alsnog 's avonds in mijn eentje thuis en is er niemand en dat vind ik echt het allerengst.
Ik heb een e-mailadres dat ik gebruik bij fora waarop je me mag mailen:
niet zichtbaar, gebruik privéberichten Daar mag je me op mailen
