Lotgenoten gezocht omgeving Oss (Noord-Brabant)

[manon1994]

Mijn naam is Manon, ben 21 jaar oud en heb een gegeneraliseerde angststoornis. Bij mij is het allemaal begonnen in september 2013, toen ik zomaar ineens flauw viel tijdens het douchen. Daarbij ben ik flink hard op mijn hoofd gevallen met een hersenschudding als gevolg. Sinds die dag heb ik elke dag last van angsten en paniekaanvallen. Soms denk ik dat die val iets getriggerd heeft in mijn hoofd. Daarna heb ik nog wel mijn opleiding afgemaakt en wilde al weer veelte snel aan een nieuwe te moeilijke opleiding beginnen. Met als gevolg dat ik in oktober 2014 compleet ben ingestort en niks meer kon. Ik kan mij goed herinneren dat ik enorm moest janken omdat veters strikken niet eens meer lukte. Dus schreef ik mezelf maar uit van school. Toen wist ik nog niet dat als je 24 uur per dag thuis zit, hondsdol wordt.
Ik kan het niet anders omschrijven als de hel. Elke dag is pikzwart en ellendig. Ja, ik volg therapie (heb inmiddels al drie psychologen versleten) bij de GGZ. Het is zo lastig om vol te houden en ik denk wel eens na over zelfdoding. Uiteindelijk onderneem ik niks, want iets in mij blijft vechten voor een leuk leven. Op dit moment voel ik mezelf depressief. Ik huil veel en ben enorm neerslachtig. Op zulke momenten noem ik mezelf gekscherend Debby Downer . Ik WEET dat ik door moet gaan met mijn therapie en zelf moet oefenen om het huis uit te gaan. Als je nagaat dat ik voorheen niet eens meer naar de winkel kon en nu af en toe weer wel, heb ik toch wel wat stappen gemaakt. Volhouden is the key, maar dat is lastig.
Ik werk nu 12 uur in de week en dat is voor nu nog eventjes genoeg. Ik kan simpelweg niet meer verdragen.

Ik zou graag met lotgenoten berichten/mailen/schrijven/facebooken, net wat uitkomt:)

Super dat dit forum bestaat, ik kom er nu pas achter... Veelte laat eigenlijk haha

[Willv]

Hoi Manon,

Heb je ooit contact gehad met het Vincent van Gogh Instituut in Venray? (Of hiernaar doorverwezen?)


Ik ben daar 16 weken in behandeling geweest

Gr.
Will

[User16909]

Den Bosch hier, jonge ex-docente met burn-out en paniekstoornis met agorafobie. Ik kon tot afgelopen juni zelfs vrijwilligerswerk doen, maar nu is de supermarkt (weer) te eng. Ik word moedeloos van de situatie, maar nog moedelozer van de instanties die met mijn uitkering blijven klooien.

Mocht je een schouder nodig hebben, geef maar een gil

[Tweeliing]

Ik kom ook uit Den Bosch. Ik zou het leuk vinden om contact te hebben met lotgenoten. Het gaat nu iets beter met me maar durfde een paar weken geleden ook geen boodschappen meer te doen. Bang voor een paniekaanval.
Gelukkig gaat het weer wat beter, probeer toch te gaan en de angst niet te laten winnen, maar kost veel energie. Ik heb jaren geleden straatvrees ontwikkeld door de paniekaanvallen die ik had en waar ik zo bang van was. Heb jaren nodig gehad om er weer bovenop te komen. Ik wil hier nu voor waken want die periode is echt zo heftig geweest .
Sterkte en je mag me een pb sturen hoor als je daar behoefte aan hebt.

[Didie]

Ik kom ook uit den bosch
Gegeneraliseerde angststoornis, paniekaanvallen en momenteel in dissociatie ik neem niks meer in me op. Ik zoek ook Lotgenoten

Didie

[Cherry76]

Ik kom uit Rosmalen, 41 jaar en specifieke fobie wat met enige regelmaat angst- en paniekaanvallen triggert. Mijn verhaal heb ik in 2015 geplaatst, in de tussentijd wel kunnen werken. Helaas is mijn contract niet verlengd en zit ik weer thuis. Mijn familie en vrienden wonen niet in de buurt en merk echt dat ik in een isolement zit. Wat ik merk is dat mensen behoefte hebben aan contact maar dat er soms veel tijd zit tussen de berichten. Hoe gaan jullie daarmee om? Niet dat ik dagelijks een berichtje stuur of verwacht, maar soms zitten er weken tussen en dan voel ik mij toch weer alleen.