Terugkomen van angst en hyperventilatie na lange tijd

[Karina]

Dag allemaal,

Ik ben Karina, 28 jaar. Ik zit een beetje met mezelf in de knoop en heb behoefte aan mensen die ervaring hiermee hebben.

Ik ben bekend met hyperventilatie en angststoornis. Van mij 13e tot mijn 17e heb ik daar enorm veel last van gehad,daarna ging alles steeds beter. Ik heb toen door allerlei omstandigheden een heel moeilijke tijd gehad waardoor ik dit ontwikkelde. Het was zo erg dat ik de deur niet meer uit durfde. Gelukkig, dankzij actieve therapie en medicijnen ben ik na mijn middelbare school tijd helemaal opgekrabbeld en heb ik tot een halfjaar terug eigenlijk nergens meer last van gehad. Ik gebruikte nog wel altijd medicijnen (fluvoxamine 100mg). Ik wilde dat meteen weer afbouwen en de huisarts destijds vond dat ik beter even door kon gaan. Ik werd daar bang van, dus slikte ik tot ongeveer 2 jaar terug gewoon door. Bang voor een terugval.

Dus een jaar geleden was ik het zat, ik zat top in mijn vel en ben weer naar de huisarts gegaan. Nu een vervanger. Goed gesprek gehad. Leek haar een prima idee, ik ben een langzaam afbouw schema begonnen. Ben van 100 elke dag naar 100 om de dag en 50 om de andere dag gegaan. En daarna elke dag 50. Dit is een periode van 6 maanden, ging prima. Behalve na het minderen van 100 naar 50 dat ik de dagen erna wat rillerig enzo was heb ik niks aan mijzelf gemerkt.

Toen na een jaar ongeveer is mijn vader ernstig ziek geworden, heeft korte tijd erg geleden en is overleden op 58 jarige leeftijd. We hebben met het hele gezin intensief hem verzorgd. Na zijn overlijden ben ik gewoon doorgegaan met mijn werk en opleiding. Na een aantal maanden (begin dit jaar) zat ik opeens uit het niets hevig te trillen op de bank, voelde mij vreselijk. Mijn vriend heeft mij savonds zelfs naar de huisartsenpost gebracht. Die constateerde een hyperventilatie aanval.
Sindsdien merk ik ook dat ik weer wat angstiger ben. Heb alweer een paar keer een paniekaanval gehad.Zomaar uit het niks.
Maar ook over de hele tijd sindsdien voel ik mij niet goed in mijn vel. En dan bedoel ik dat ik dingen vergeet, logische dingen. Of niet op een woord kan komen, verkeerd typ of met de dagen in de war ben. Ik heb het gevoel dat ik niet meer 100% de controle heb.

Daarnaast heb ik het best druk, ik werk als ziekenverzorgende in de thuiszorg en ben nu bijna klaar met de verpleegkundige opleiding. Veel verantwoordelijkheid in het werk en ook veel werk thuis aan school. Daarnaast is het bedrijf van mijn vriend erg onzeker momenteel en ik heb het gewoon ook erg moeilijk met het hele verhaal rondom mijn vader.

Ik merk dat dat allemaal dus op mijn angst en hyperventilatie toeslaat. Ik ben soms zo alert op mijzelf dat ik alles opmerk wat er niet goed zou kunnen zijn. Hartkloppingen, buikpijn....ja dat kan ik wel realiseren dat dat er gewoon bijhoort.
Maar het engste vind ik dat ik dus een verminderde concentratie heb, ik vergeet dingetjes ( bijv de lampen van de auto uitdoen, deur op slot draaien, of gewoon namen en woorden) ik typ vaak verkeerden voel me dus daardoor verward, verstrooid.
Ik let er dus ook enorm op dat ik dit soort dingen doe en wordt daar alleen maar banger van.
Dit duurt nu al een paar maand.
Ik ben al bij de huisarts geweest die dit allemaal logisch vindt. Mijn bloed was goed en zolang ik mij niet depressief voel hoef ik mij geen zorgen te maken.

Nee, ben niet depressief gelukkig. Maar vind dit ook niet fijn.
Soms bemerk ik zoveel foutjes bij mezelf dat ik denk: oooh als ik maar niet geestelijk gek wordt!
Of soms denk ik dat het afbouwen van de medicijnen gewoon verkeerd is, alhoewel ik voor mijn vader overleed ook al gehalveerd was en nergens last van had.

Wie herkent dit of kan mij een beetje geruststellen? Kan ik dit echt allemaal toerekenen aan hyperventilatie, angst, stress oid?

[Rifje]

Hi Karina,

Vervelend allemaal! Ik herken het wel. Na het afbouwen ging het bergsfwaards met mij. In tegenstelling tot jouw had ik niks meegemaamt om stress of angst van te krijgen. Wat je voelt lijkt mij volkomen natuurlijk. Je hebt veel meegemaakt in korte tijd. Hierdoor krijg je stress en dat heeft invloed op je gelukshormonen. Probeer dit met therapie in goede banen te lijden en alles een plekje te geven. Succes!

[Diana1970]

Hoi

Ik heb ook enorme paniekaanvallen...was een tijd weg geweest maar sinds een paar dagen heb ik er erg last van. Ik rij al jaren geen auto meer (passagier) en ga altijd met de trein. Ik weet niet hoe ik met mijn angst om moet gaan...gevoel dat ik geen adem krijg is enorm.