Angst beheerst mijn leven

[Marley]

Hoi iedereen,

Vanochtend bedacht ik me dat ik er misschien wel iets aan zou hebben om mijn gevoel te uiten en (hopelijk) mensen te leren kennen die mijn verhaal herkennen. Ik weet niet hoe actief dit forum is en of dit überhaupt wordt gelezen maar het voelt al goed om het van me af te kunnen schrijven.

Ik ben een vrouw van 22 jaar. Het voelt gek om vrouw te zeggen want eigenlijk voel ik me nog een meisje. Zolang ik me kan herinneren heb ik angsten. Het is nu zo erg geworden dat het mijn leven begint te overheersen. Ik heb mijn MBO studie afgerond en weet niet wat ik met mijn leven moet. Ik hoopte dat wanneer ik klaar was met school dat ik een baan zou vinden die ik leuk vind om te doen of in ieder geval makkelijk kon volhouden. Nu een halfjaar later heb ik dit nog steeds niet. Ik werk heel af en toe (soms 2 dagen in de week, soms 2 dagen in de maand) ergens als inval. Dit kan ik vol houden omdat ik weet dat er een einde aan komt. Ik word zo angstig op het moment dat ik realiseer dat dit niet is hoe ik door kan/wil leven. Ik moet gaan solliciteren op een baan waar ik meer uren heb. Maar dit lukt mij niet. Ik schaam me hier heel erg voor. Zo erg dat los van mijn vriend hier niemand van op de hoogte is in mijn omgeving. Ik vertel ze elke keer dat ik wel solliciteer maar dat het op dit moment erg lastig is een baan te vinden.

Ik ben zo angstig voor het "werkleven". Bang dat ik dingen fout doe, dat collega's mij niet mogen, dat ik dingen niet begrijp, dat ik het nooit plezierig ga vinden.

Naast dat dit een groot probleem voor mij is merk ik dat angst op andere gebieden ook een grote rol in mijn leven speelt. Ik heb bijna geen vrienden omdat ik te onzeker ben en te angstig ben om mensen beter te leren kennen. Ik vind het erg lastig om op emotioneel niveau een band met iemand op te bouwen. Vaak is het zelfs zo erg dat ik mensen gewoon helemaal liever vermijd. Ik wil geen boodschappen doen, niet naar feestjes, niet naar de dokter of bv. opticien. Ik wordt wakker en wil het liefst weer slapen omdat het te veel moeite kost de dag door te komen..

[Feniks]

Hoi Marley,

Wat naar allemaal. Het klinkt mij alsof je een heel laag zelfbeeld hebt. Je bent echt niets minder dan andere mensen he! Heb je weleens professionele hulp gezocht?

Succes,
Feniks.

[Sofke]

Het is echt nodig om nu professionele hulp te zoeken. Dat is eigenlijk vrij eenvoudig, je gaat langs je huisarts of maakt een afspraak bij een psycholoog in de buurt. Het is echt nergens om je over te schamen, integendeel, hulp zoeken getuigt van een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ik begrijp dat het allemaal angstaanjagend is, maar de beste manier om ermee om te gaan is je angsten recht in de ogen te kijken en jezelf dwingen om toch te solliciteren, toch naar dat feestje te gaan, ... je kunt klein beginnen en bv. je boodschappen doen. Je zult zien dat er niets ergs zal gebeuren en dat geeft je dan weer meer zelfvertrouwen om de volgende stap aan te kunnen. Succes!

[Kim92]

heey!

Ik herken mezelf hier 100% in. En inderdaad het idee dat je het van je af kan schrijven kan al zoveel doen. Ik zoek ook iemand om hierover te praten, omdat in het "echte" leven mensen je bekijken alsof je gek bent en dit ook niet kunnen begrijpen omdat ze het gevoel niet kennen.

groetjes Kim