Beste lotgenoten,
Mijn naam is Ralf. Ik ben drieëndertig, sinds mijn achttiende ben ik helaas psychiatrisch patiënt. Eerst ben ik gediagnosticeerd met schizofrenie, sinds een paar jaar is gebleken dat ik manisch depressief ben en daardoor een aantal keer psychotisch ben geweest. Ik ben twee keer opgenomen geweest op de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis.
Sinds mijn achttiende heb ik last van straatvrees, het gaat soms goed en soms zo slecht dat ik helemaal in paniek raak zodra ik buiten ben. Zelfs in mijn huis ben ik bang voor agressieve mensen. Ik kan ze woord voor woord verstaan aangezien ik in het centrum woon en mijn huis in 1592 gebouwd is, het is erg gehorig waar ik woon.
Ik slik lorazepam als ik angst heb, dat werkt goed. Ik gebruik ook medicijnen om zowel manische en depressieve perioden tegen te gaan; natriumvalproaat en lamotrigine. Om straatvrees tegen te gaan krijg ik sertraline voorgeschreven.
Helaas ben ik twee keer slachtoffer geweest van zinloos geweld. De laatste keer ben ik bijna overleden en met spoed naar het ziekenhuis gebracht.
Ik weet niet waarom ik bijna doodgetrapt ben, ik ben zelf niet gewelddadig.
Nu kom ik bijna niet meer mijn huis uit. Ik verwaarloos mijn vriendschappen en mijzelf.
Ik voel me zo ontzettend eenzaam, ik weet niet meer waar ik het zoeken moet.
Desalniettemin verveel ik me geen moment van de dag. Ik lees graag en ik houd van tekenen. Gelukkig heb ik een aantal online vrienden verdeeld over de wereld die dezelfde hobby delen als ik, daar chat ik mee en gelukkig voel ik me door hen minder eenzaam.
Ik ben bang dat mijn angst nooit meer overgaat. Hopelijk kan ik door middel van dit forum in contact komen met lotgenoten, ik zou het heel prettig vinden om steun te bieden aan anderen en wellicht kunnen jullie mij ook af en toe bijstaan als ik er doorheen zit.
Met vriendelijke groet,
Ralf