Diagnose: angststoornis. En nu....?

[Ikbenhet]

Beste allemaal,

Vorige week zat ik bij de huisarts met een hele waslijst aan klachten. Aangezien ik twee jaar geleden met soortgelijke klachten bij hem zat en de sessies met de psycholoog en een cursus mindfulness blijkbaar geen blijvende oplossing waren, heeft de huisarts mij dit keer naar de psychiater doorverwezen. Daar ben ik vandaag geweest. Hij was vrij duidelijk: op basis van een vragenlijst en ons gesprek concludeerde hij dat ik een angststoornis heb. Waarschijnlijk een sociale angststoornis en mogelijk een gegeneraliseerde angststoornis. En daar zat ik dan. Eind dertig jaar, goede baan, leuke vriendin en goed sociaal leven......en een angststoornis. Tijdens het gesprek met de psychiater vielen heel wat puzzelstukjes van de afgelopen twintig jaar op zijn plaats. Dus daarom pieker ik zo veel! Dus daarom kan ik plots bang worden voor van alles en nog wat! Dus daarom ga ik regelmatig sociale activiteiten uit de weg!

Volgens de psychiater heb ik dit al jaren en heb ik een manier gevonden om er mee om te gaan. Tot nu toe dan. Want nu kamp ik met behoorlijke klachten. Om er een paar te noemen: gespannenheid, hyper alertheid, slecht slapen, maag- darmproblemen, vermoeidheid, piekeren, angstig voelen, somberheid etc. etc. Volgens de psychiater heb ik nu last van deze klachten omdat er in mijn leven blijkbaar factoren aanwezig zijn die dit oproepen. Daar kan ik me wel in vinden. Volgens mij heb ik namelijk last van het dertigersdilemma, een soort van vervroegde midlife crisis...Dit had ik gelukkig al eerder onderkend en ik ben momenteel bezig om dit aan te pakken.

Ik vind de diagnose behoorlijk heftig als ik eerlijk ben. Van de andere kant vind ik het ook prettig dat er een diagnose is want ik kan er nu iets aan doen. Wij hebben gekozen voor een behandeling met gesprekken (cognitieve gedragstherapie) en medicijnen (fluoxetine). Vanavond ben ik op internet aan het lezen over angststoornissen, behandelingen, ervaringen etc. etc. Zo ben ik ook op dit forum gekomen. Het is erg prettig om te merken dat ik niet alleen ben. Ik zou het erg fijn vinden om te horen hoe het jullie is vergaan nadat jullie deze diagnose te horen hebben gekregen? Welke behandeling hebben jullie ondergaan? Wanneer voelden jullie je weer wat beter? Welke tips hebben jullie zodat ik het proces kan versnellen en er sterker uitkom? Hebben jullie dit met je werkgever gedeeld?

Alvast bedankt voor jullie reacties!

Groet,

Ikbenhet

[Nietzsche]

Tips

Ik zou het niet delen met je werkgever. Of hoogstens zeggen dat je stressgevoelig bent. Maar niet zeggen dat je een angststoornis hebt of zo. Dan ben je aangeschoten wild. Openheid is een leuk principe. Maar vaak begrijpen andere mensen niet wat je meemaakt.

En ik zou diep graven in jezelf waarom je sneller dan anderen angstig bent. Ik ben het niet met je psychiater eens. Het zijn niet alleen prikkels van buiten die iets met jou doen. Het is ook de manier waarop je er mee omgaat.

[Bianca27]

Hoi Ikbenhet,

Het is al een poosje geleden dat je dit onderwerp gestart bent. Hoe gaat het nu met je?

Ik ben heel nieuwsgierig naar wat de psycholoog eerder voor behandeling heeft gegeven. Waarom komt de psychiater met de diagnose angststoornis, terwijl je al langer klachten had en in behandeling bent geweest bij de psycholoog?

Ik heb, helaas, ook een angststoornis. Ik werk in een ziekenhuis en dacht dat ik een hartaanval kreeg. Gelukkig had ik net een klinische les gehad van de cardioloog. Hij dacht direct aan hyperventilatie. In mijn beleving had ik duidelijk symptomen van een hartaanval, dus eigenlijk was ik nog boos ook op die cardioloog. Wat een flut cardioloog moet je zijn als je een hartaanval niet herkent. Hij bleek toch gelijk te hebben. Ik had last van hyperventilatie. Ik ben direct naar de huisarts gestapt. Ik ben begonnen met Mensendieck, maar dat was niets voor mij. Ik ben al snel terug naar de huisarts gegaan om een verwijzing voor de psycholoog te vragen. Ik ben daar in februari dit jaar gestart en de diagnose angststoornis was snel gesteld. Daarom ben ik ook zo benieuwd waarom het bij jou niet eerder vast is gesteld. Ik wil liever geen medicatie, maar heb toch Oxazepam in huis voor als er echt iets mocht zijn. Het feit dat ik het in huis heb, zorgt ervoor dat Ik heb rustiger ben.

Ik heb mijn werkgever op de hoogte gesteld. Het autorijden is een hel voor mij. Op het werk ging het steeds slechter met me en nu loop ik al 3 maanden in de ziektewet. Ik denk dat het goed is om open kaart te spelen met je werkgever. Verwacht niet dat diegene het begrijpt, maar misschien zorgt het voor begrip voor je situatie.

Ik wens je heel veel succes met alles en als je wat wil vragen, vraag het dan gerust!

Bianca

[angsthaasje]

Hallo allemaal.
Ik heb ook een gegeneraliseerde angststoornis, een paniekstoornis en een schizoaffectieve stoornis.
Qua angst werkte Orap erg goed maar helaas moest ik vanwege hartkloppingen daarmee stoppen.
Nu slik ik enkel 20mg Tranxene 3 x daags zo nodig tegen de angst.