Beste allemaal,
Vorige week zat ik bij de huisarts met een hele waslijst aan klachten. Aangezien ik twee jaar geleden met soortgelijke klachten bij hem zat en de sessies met de psycholoog en een cursus mindfulness blijkbaar geen blijvende oplossing waren, heeft de huisarts mij dit keer naar de psychiater doorverwezen. Daar ben ik vandaag geweest. Hij was vrij duidelijk: op basis van een vragenlijst en ons gesprek concludeerde hij dat ik een angststoornis heb. Waarschijnlijk een sociale angststoornis en mogelijk een gegeneraliseerde angststoornis. En daar zat ik dan. Eind dertig jaar, goede baan, leuke vriendin en goed sociaal leven......en een angststoornis. Tijdens het gesprek met de psychiater vielen heel wat puzzelstukjes van de afgelopen twintig jaar op zijn plaats. Dus daarom pieker ik zo veel! Dus daarom kan ik plots bang worden voor van alles en nog wat! Dus daarom ga ik regelmatig sociale activiteiten uit de weg!
Volgens de psychiater heb ik dit al jaren en heb ik een manier gevonden om er mee om te gaan. Tot nu toe dan. Want nu kamp ik met behoorlijke klachten. Om er een paar te noemen: gespannenheid, hyper alertheid, slecht slapen, maag- darmproblemen, vermoeidheid, piekeren, angstig voelen, somberheid etc. etc. Volgens de psychiater heb ik nu last van deze klachten omdat er in mijn leven blijkbaar factoren aanwezig zijn die dit oproepen. Daar kan ik me wel in vinden. Volgens mij heb ik namelijk last van het dertigersdilemma, een soort van vervroegde midlife crisis...Dit had ik gelukkig al eerder onderkend en ik ben momenteel bezig om dit aan te pakken.
Ik vind de diagnose behoorlijk heftig als ik eerlijk ben. Van de andere kant vind ik het ook prettig dat er een diagnose is want ik kan er nu iets aan doen. Wij hebben gekozen voor een behandeling met gesprekken (cognitieve gedragstherapie) en medicijnen (fluoxetine). Vanavond ben ik op internet aan het lezen over angststoornissen, behandelingen, ervaringen etc. etc. Zo ben ik ook op dit forum gekomen. Het is erg prettig om te merken dat ik niet alleen ben. Ik zou het erg fijn vinden om te horen hoe het jullie is vergaan nadat jullie deze diagnose te horen hebben gekregen? Welke behandeling hebben jullie ondergaan? Wanneer voelden jullie je weer wat beter? Welke tips hebben jullie zodat ik het proces kan versnellen en er sterker uitkom? Hebben jullie dit met je werkgever gedeeld?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Groet,
Ikbenhet