Hoi allemaal,
Ik ben een jongen van 18 jaar die sinds vorig jaar September aan een angstoornis en sinds dien ook waarschijnlijk aan een depressie lijd. Het begon met een nare ervaring in mijn klas; ik viel flauw door een vreemde steek in mijn onderbuik. Ik ging voor die tijd feestend door het leven, ik blowde dagelijks en heb ook een keer truffels gebruikt . Toen ik op een dag (3 maanden na flauwvallen) voor de les ging blowen ging het compleet fout. Ik voelde de zelfde dingen opkomen als toen ik flauw viel zoals onder andere; benauwdheid, duizeligheid, enorme angst en gevoel van er iets ernstigs met me ging gebeuren zoals hartaanval noem het maar op. Na die nare ervaring ben ik toch nog een tijdje doorgegaan met blowen. Tot ik op een dag na dat ik thuis kwam een hyperventilatie kreeg. Ik schok hier enorm van en sinds dien is mijn angststoornis en depressie begonnen. Ik ging steeds meer dingen vermijden omdat ik anstig werd om dood te gaan, gek te worden, overgeven in publiek, rare gedachten hard opzeggen in het openbaar etc.
Ik besloot om hulp in te schakelen bij een dokter die me doorwees naar een psycholoog, omdat er al gelijk een stempel op angsstoornis werd gedrukt. Ik heb een aantal gespreken gehad, maar het schoot niet veel op dus ben ook uiteindelijk niet meer gegaan. Me hele leven is sinds dien alles behalve postief geweest, ik voel me tot de dag vandaag nog depressief en heb eigenlijk wel bijna elk uur van de dag last van mijn angstoornis. Er dwalen eigenlijk bijna alleen maar negatieve gedachten door mijn hoofd heen. Ook heb ik dagelijks nog last van het gevoel van te weinig adem en continu er aan denken. En de gedachten die me ook heel erg beknelt is; gaat het ooit wel over.
Het zou mij super erg helpen als iemand hier tips en advies kan geven om hier van af te komen. Het vervelende is dat grotedeels van de mensen mij niet snappen in mijn omgeving (Familie behalve mijn moeder die me wel steunt) en ik vind het lastig om mijn hele verhaal aan iemand te vertellen, omdat ik van nature een rustige, stille jongen ben. Ik wil gewoon weer plezier in mijn leven krijgen, zonder al die angsten en depressie.
Heel erg bedankt voor het lezen,
Coen