door Sjonnie » za 28 mei 2016 14:44
Beste allemaal,
Ik ben 48 jaar oud en kreeg eind 2013 voor het eerst te maken met echte gezondheidsklachten; angina pectoris, ik heb een bypass operatie ondergaan die goed verliep en kon erna al weer snel uit het ziekenhuis.
Op advies van de fysio ben ik eerder begonnen aan de revalidatie als anderen, de eerste dag op de revalidatie kreeg ik hartritmestoornissen, ben toen op de hartbewaking gelegd en met medicijnen is dit gestopt, ik mocht naar huis en werd 's avonds al weer met spoed door een ambulance naar het ziekenhuis gebracht, weer hartritmestoornissen, 2 dagen in het ziekenhuis verbleven en weer naar huis gestuurd, dezelfde avond stond de ambulance weer met prio 1 voor de deur, hartritmestoornissen tot wel 200 slagen p/m, weer het ziekenhuis in en weer na verandering van medicijnen de boel normaal gekregen.
Toen begon de ellende pas bij mij, na alle nare ervaringen van afgelopen week (3x opgenomen in 4 dagen tijd) lag de focus volledig op mijn hartslag, constant als ik iets voelde was er die angst en ja hoor ik lag op de bank en voelde van alles mis gaan, hoge hartslag, benauwd, angst, kortademig, trillende benen enz. snel de ambulance gebeld die er snel was, de broeder kwam binnen en constateerde dat ik flink aan het hyperventileren was, ik wist niet eens wat hyperventileren inhield, nou sinds die dag in november 2013 tot op heden beïnvloed het mijn leven, heb sindsdien van alles geprobeerd therapieën, ademhalingsoefeningen, mindfullness noem het maar op, de huisarts wil mij aan de anti depressiva hebben maar dat wil ik niet omdat dat veel te veel bijwerkingen en beperkingen geeft en het onderdrukt het probleem alleen maar.
Ik slik sinds mijn operatie diverse medicijnen en ben daar op eigen verzoek mee aan het afbouwen, de cholesterolverlagers geven meer ellende dan ze verhelpen en de betablokkers remmen je lichaam af terwijl er bij onlangs uitgebrachte onderzoeken is gebleken dat ze meer kwaad dan goed doen.
Nu 2,5 jaar later gaat het een stuk beter, ik kan beter met hyperventilatie en angstaanvallen omgaan ook al komen ze uit het niets, ik heb mezelf aangeleerd dat ze geen kwaad kunnen, de angst zit tussen mijn oren en waarschijnlijk bij bijna alle lotgenoten, ik heb al heel lang overslagen van het hart, al sinds mijn jeugd echter zijn ze nu vaker aanwezig, althans ik denk dat doordat ik vaker op mijn hartslag let ze beter voel, je voelt ze vooral in rust terwijl als je bezig bent ze er ook zijn, gegarandeerd, echter voel je ze vrijwel niet.
Heel soms, krijg ik net als rvv1975 een flinke klap, alsof er inderdaad een stroomstoot door je lijf heen gaat, daarbij komt door de schrik. Een stoot adrenaline vrij die het boeltje aanwakkert, je bent namelijk in paniek je hebt angst om ter plekke het loodje te leggen en alle doom gedachten gieren door je heen, daar heb ik althans soms dagen daarna nog last van, je ademhaling is uit de pas, en je ademt totaal verkeerd, soms doe je dat al uren ervoor en heb je het pas in de gaten als het te laat is.
Ik heb intussen alle onderzoeken al gehad zoals bloedprikken, ecg filmpjes, echo van het hart, fietstesten, nucleaire test, CT scan enz en alles bleek in orde, wat heel mooi is voor mij, maar er blijft nog steeds de onzekerheid van die ene rare schokgolf die door je lijf heen gaat, heel kort als een soort stroomstoot die even je keel gevoelsmatig dicht knijpt en waarbij je even duizelig wordt, ik denk dat op het moment dat dat gebeurt het hart een verkeerde prikkel heeft gekregen van de sinus waardoor het misschien even stopte of extra sloeg, die ene stroomstoot komt heel soms een keer voor en blijft dan weer voor lange tijd weg.
Ik weet dat het hart een backup functie heeft, valt bijvoorbeeld de sinusknoop uit dan neemt de volgende het over en als die uitvalt dan heb je nog een 2e en een 3e backup, maar het blijft een onaangenaam gevoel.
Ik moet er waarschijnlijk mee leren leven alleen is dat best zwaar, je maakt je elke keer weer zorgen als het voorkomt, maar ach, ik probeer het zsm te vergeten en ga uit afleiding door met waar ik mee bezig was of ik ga als het in rust gebeurde wat actiefs doen, dat helpt prima voor mij.
Angstaanvallen zijn een stuk minder geworden hierdoor, ik ga er beter mee om ook let ik op mijn ademhaling; rustig inademen vanuit de buik, niet te diep, 2 seconden inhouden en goed uitademen, alles in een rustig tempo.
Alcohol, koffie met cafeïne, chocolade en teveel suikers zijn van sterke invloed, probeer ze te vermijden, ik ben zelfs gevoelig geworden voor verse knoflook en kant en klare pasta sauzen, nooit last van gehad maar nu ineens wel.
Intussen moet je je ervan bewust proberen te raken dat het leven door gaat, je aandoening moet je proberen te accepteren, ik heb nu soms zoiets van, als het dan toch gebeurt dan is het maar zo, met al die spanning blijven leven is ook geen leven, maar soms heb ik ook zoiets van, nee! Ik wil nu nog niet, heb nog zoveel om voor te leven en dan kom ik weer in het doomdenkscenario. Afleiding en op zijn tijd ontspanning is een pre.
Verkeerd ademen, wat je vaak onbewust al doet, kan grote gevolgen hebben voor je lichaam, onder hyperventilatie komen de meest bizarre klachten voor, ik had zelfs als ik een hevige aanval had in het begin, dat na de aanval ik mezelf helemaal leeg plaste, gewoon 900cc in 1 nacht, of trillende beenspieren alsof er wormen onder mijn huid door kropen, ik kreeg ze niet stil.
Gelukkig heb ik er nu veel minder last van, hyperventilatie en/of angstaanvallen zijn ontzettend vervelend en beangstigend maar zijn tegelijkertijd onschuldig, je gaat er niet dood van!
Probeer niet te luisteren naar je hartslag of hartritme, daardoor ga je van alles in je hoofd halen, een overslag komt bij ontzettend veel mensen voor, de 1 weet niet eens dat ie ze heeft en de ander heeft er tig op een dag.
Komt er 1 of meerdere bij je voor, probeer kalm te blijven en het te negeren, dat is makkelijk gezegd, ik weet het maar het helpt echt, ga gewoon door met waar je mee bezig was of ga wat doen als je in rust was, zoek afleiding!
Als je het echt niet vertrouwd en je hebt andere symptomen dan alleen hartkloppingen ga dan naar de huisarts of de hap, je kan beter 10x teveel bellen dan 1x te laat.
Ik lees ook dat sommige mensen een steek in of bij het hart voelen, dat komt voor 99% van een tussenribspier af, ik heb ze ook gehad, vele, en die komen echt niet uit je hart, die onstaan vrijwel zeker doordat je (al een tijdje) verkeerd aan het ademen bent, een goede ademhaling is gemiddeld 6 tot 16x per minuut, vanuit de buik/middenrif en niet bovenin je torso, constant diep ademhalen gaat je ook in de hyperventilatie brengen je zuurstof/kooldioxine balans is dan verstoord en de bijbehorende symptomen zijn er dan al gauw.
Resume, probeer het te accepteren, let op je ademhaling en focus je niet teveel op je hart, zoek afleiding en ontspanning. Kijk eens naar jezelf hoe gespannen je lichaam is als je in een hyperventialtieaanval zit of als je aan het doomdenken bent, staan je schouders hoog? Zijn je vingers en handen verkrampt? Doen je spieren op je rug zeer, hoofdpijn? Duizelig et etc probeer te ontspannen, ga je hele lijf af en begin bij je tenen en eindig bij je nekspieren, ontspan ze en regel je ademhaling je zult zien dat je je beter gaat voelen. Succes allemaal en ik hoop met mijn verhaal jullie allemaal een beetje te hebben geholpen.